Τα θλιμμένα μάτια... ποίηση του FRANTIŠEK HALAS, σε μετάφραση Γιώργου Κεντρωτή

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Τσουλούφι βραδυκίνητο παράτολμων θελγήτρων στο τεθωρακισμένο επάνω της ομίχλης
των ρόδων κατεβάζει τις αλκοόλες ώς τον άσπρο πάτο
ξεθωριασμένων ημερών όψις τελεία δίχως καν παύλα

Από αίμα σκουριασμένο όλο λεκέδες κρέμεται το ρούχο στα θαμνάκια
της μέρας το ναυάγιο ρουφάει ακόμα και το πλήρωμα των ίσκιων
σκοτάδι κολακευτικό καταλαγιάζει της γης τους πόνους

Γυμνός με του αυγερινού το πεντάρφανο διφραγκάκι ξαμολιέται ώς τη μαργαρίτα
και μαζεμένος δώς΄ του τιτιβίζει απάνω στων πουλιών το ξύπνημα μες στ’ αραιά φυλλώματα
ενώ στο πηγαδάκι πάνε κι έρχονται κι ανταμώνουν κάτι νεραϊδοκόριτσα

Τα θλιμμένα του μάτια παν ασσορτί στην πανάρχαια νοσταλγία
ο ήλιος δίκην νεγροβασιλέως εστεμμένου
σηκώνεται αργά-αργά απ’ του τενάγους τα εναγόμενα άγη

Το κεφάλι πέφτει του δανδή κούφιο καρύδι
το φλούδι του ήδη τη μια φυτρώνει και την άλλη σαπίζει
με ολόαδειο βλέμμα θρηνεί το ελάφι χάνεται στο δάσος

Η νυχτερίδα της κολάσεως την περγαμηνή της πτητικής συνθήκης
πετά και νανουρίζει στον μυχό μιας κοίλης γωνίας


FRANTIŠEK HALAS
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.