Les feuilles mortes... Τα νεκρά φύλλα... Jacques Prévert και Yves Montand!

Les feuilles mortes

Τα νεκρά φύλλα

Ω! Θα ήθελα τόσο να θυμάσαι
τις ευτυχισμένες μέρες που ήμασταν φίλοι.
Την εποχή εκείνη η ζωή ήταν πιο όμορφη
Και ο ήλιος πιο λαμπρός από σήμερα.
Τα νεκρά φύλλα μαζεμένα στο φτυάρι.
Βλέπεις, δεν έχω ξεχάσει ...
Τα νεκρά φύλλα μαζεμένα στο φτυάρι,
Οι αναμνήσεις κι οι θλίψεις επίσης
Και ο βόρειος άνεμος τις παρασύρει
Στην κρύα νύχτα της λήθης.
Βλέπεις, δεν έχω ξεχάσει
Το τραγούδι που μου τραγουδούσες.

Είναι ένα τραγούδι που μας μοιάζει.
Εσύ, μ' αγαπούσες κι εγώ σ' αγαπούσα
Και ζούσαμε οι δυο μαζί,
Εσύ, μ' αγαπούσες κι εγώ σ' αγαπούσα.
Αλλά ζωή χωρίζει αυτούς που αγαπιούντιαι,
Πολύ γλυκά, χωρίς να κάνει θόρυβο
Και η θάλασσα αφήνει στην άμμο
Τα ίχνη των χωρισμένων εραστών.

Τα νεκρά φύλλα μαζεμένα στο φτυάρι,
Οι αναμνήσεις κι οι θλίψεις επίσης
Αλλά η αγάπη μου σιωπηλή και πιστή
Χαμογελά πάντα και ευχαριστεί τη ζωή.
Σ' αγαπούσα τόσο πολύ, ήσουν τόσο όμορφη.
Πώς θες να σε ξεχάσω;
Εκείνη την εποχή, η ζωή ήταν πιο όμορφη
Και ο ήλιος πιο λαμπρός από σήμερα.
Ήσουν η πιο γλυκιά μου φίλη
Αλλά δεν έχω παρά θλίψη
Και το τραγούδι που τραγουδούσες,
Πάντα, πάντα θα το ακούω !

Jacques Prévert
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

Το ποίημα αυτό που είναι από τα πιο αγαπημένα σε όλο τον κόσμο, Πρεβέρ είναι αυτός, αλλά και Υβ Μοντάν είναι αυτός που το τραγούδησε μοναδικά. Μελοποιήθηκε από τον Joseph Kosma . Το ποίημα που σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου και που το έχουν απαγγείλει και τραγουδήσει όλοι οι ερωτευμένοι της γης και τ' ... ουρανού.

Yves Montand στην ωριμότητά του την υπέροχη! Πιο υπέροχη δε γίνεται...

αλλά και στη νιότη του την τόσο γλυκιά

και η θαυμάσια Juliette Greco