Rilke: Πέφτουν τα φύλλα, σα να πέφτουν από μακριά, σα να μαραίνουνται στους ουρανούς μακριά οι κήποι' Πέφτουνε με μια πτώση αρνητική...

Foto: Γητ

Φθινόπωρο

Πέφτουν τα φύλλα, σα να πέφτουν από μακριά,
σα να μαραίνουνται στους ουρανούς μακριά οι κήποι'
Πέφτουνε με μια πτώση αρνητική.

Και τις νύχτες πέφτει η Γη βαριά
από τ' αστέρια μες στη μοναξιά.

Πέφτουμε όλοι μας. Αυτό το χέρι εδώ πέφτει.
Και κοίτα τους άλλους: είναι στο άπειρο.

Κι όμως υπάρχει Ένας, που αυτή την πτώση
συγκρατεί στα τρυφερά τα χέρια του για πάντα.

Rainer Maria Rilke
Μετάφραση:
Μάρλις, Μπρούνο, Κάρλο, Γητ


Foto: Γητ

Herbst

Die Blätter fallen, fallen wie von weit,
als welkten in den Himmeln ferne Gärten;
sie fallen mit verneinender Gebärde.

Und in den Nächten fällt die schwere Erde
aus allen Sternen in die Einsamkeit.

Wir alle fallen. Diese Hand da fällt.
Und sieh dir andre an: es ist in allen.

Und doch ist Einer, welcher dieses Fallen
unendlich sanft in seinen Händen hält.

Rainer Maria Rilke