Είναι υγρή η γη από τις σταγόνες της δροσιάς, και χρυσαφένια η αλέα, προς την καμπύλη του ποταμού.Ανάμεσα στους μαβιούς λόφους...

Φθινοπωρινό ξημέρωμα

Στον Julio Romero de Torres

Ένας μακρύς δρόμος
ανάμεσα σε γκρίζους βράχους,
και κάποιο ταπεινό λιβάδι
όπου βόσκουν μαύροι ταύροι. Bάτα, χαμόκλαδα, θάμνοι.

Είναι υγρή η γη
από τις σταγόνες της δροσιάς,
και χρυσαφένια η αλέα,
προς την καμπύλη του ποταμού.
Ανάμεσα στους μαβιούς λόφους
σπάζοντας την πρώτη αυγή·
με την καραμπίνα στην πλάτη,
ανάμεσα στα πανέξυπνα λαγωνικά του,
περπατά ένας κυνηγός.

Antonio Machado
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη